The Evil Inside ของ Tango Gameworks และภาค สล็อต ต่อของเกม Shinji Mikami ที่เป็นแก่นสาร ซึ่งเดินตามรอยเท้าของ Resident Evil 4 อย่างโจ่งแจ้งด้วยการผสมผสานความสยองขวัญเอาชีวิตรอดและแอ็คชั่นเข้ากับมุมมองที่มองข้ามไหล่ สตูดิโอไม่เคยถูกกำหนดให้เป็นถนนสำหรับวิสัยทัศน์ที่สร้างสรรค์ของมิคามิ Tango ก่อตั้งขึ้นโดยมีจุดประสงค์เพื่อนำเสนอผู้สร้างรุ่นใหม่ที่มีพรสวรรค์ และ Ghostwire: Tokyo เป็นเกมแรกที่แสดงให้เห็นถึงความทะเยอทะยานนี้อย่างแท้จริง ไม่มีอะไรอื่นที่สามารถเปรียบเทียบได้กับแบรนด์ที่แปลกประหลาดของการสำรวจโลกเปิดและการต่อสู้เหนือธรรมชาติ เนื่องจากมันยืมองค์ประกอบที่คุ้นเคยและรวมเข้ากับแนวคิดใหม่ในรูปแบบที่สร้างสรรค์และน่าประหลาดใจ อาจสะดุดล้มบ้างในบางครั้ง แต่ความสร้างสรรค์และความใส่ใจในรายละเอียดที่แสดงออกมาตลอดก็ส่องประกายอยู่ตลอดเวลา

Ghostwire: เรื่องราวของโตเกียวเริ่มต้นอย่างรวดเร็วโดยมีตัวเอกคนหนึ่งนอนตายอยู่บนพื้น หลังจากประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์เสียชีวิตบนทางแยกชิบุยะที่มีชื่อเสียงของโตเกียว อากิโตะ อิซึกิก็ฟื้นจากความตายเมื่อวิญญาณเงาที่เรียกตัวเองว่าเคเครวมตัวเข้ากับร่างของเขา การรวมตัวกันที่ไม่บริสุทธิ์ระหว่างทั้งคู่ทำให้อากิโตะเข้าถึงพลังเหนือธรรมชาติของเคเค แต่ก่อนที่เขาจะสามารถเข้าใจได้ว่าเกิดอะไรขึ้น ผู้อยู่อาศัยในโตเกียวที่เหลือก็ถูกหมอกชั่วร้ายปกคลุมทั่วทั้งเมือง โรงเลี้ยงสัตว์แห่งวิญญาณชั่วร้ายที่รู้จักกันในชื่อ Visitors บัดนี้ได้เดินเตร่ไปตามถนนในชิบูย่าแทนพวกเขา ดังนั้นจึงเป็นหน้าที่ของ Akito และ KK ที่จะหยุดคนร้ายสวมหน้ากากที่รับผิดชอบก่อนที่สถานการณ์จะเลวร้ายลง

ตัวเอกทั้งสองมีแรงจูงใจที่แตกต่างกันในการเริ่มต้นภารกิจที่อันตรายนี้ นอกเหนือความรับผิดชอบของพวกเขาในการกอบกู้โลก เคเคกำลังหาทางแก้แค้น ในขณะที่อากิโตะสิ้นหวังที่จะช่วยน้องสาวของเขาหลังจากที่เธอถูกคนร้ายลักพาตัวไปเพื่อจุดประสงค์ที่ชั่วร้าย ความเชื่อมโยงระหว่าง Akito และ KK เป็นจุดแข็งที่สุดของ Ghostwire: การเล่าเรื่องของ Tokyo เนื่องจากความสัมพันธ์ที่ก่อตัวขึ้นของพวกเขากลายเป็นจุดศูนย์กลางและพัฒนาอย่างเป็นธรรมชาติตลอดเกม การล้อเลียนโดยบังเอิญระหว่างทั้งคู่ช่วยเพิ่มความร่าเริงให้กับสิ่งที่มักจะเป็นเรื่องเยือกเย็น และมันง่ายที่จะลงทุนในสถานการณ์ของพวกเขาแม้ว่าความลึกลับที่อยู่รายรอบอดีตของ KK จะไม่บรรลุผลในท้ายที่สุด

นักแสดงที่เหลือไม่มีเวลาในหน้าจอมากพอที่จะโดดเด่นหรือปลูกฝังความผูกพันใด ๆ ดังนั้นความพยายามที่จะได้รับผลตอบแทนทางอารมณ์จึงถูกทำให้แคระแกรน มารี น้องสาวของอากิโตะ เป็นตัวอย่างที่สำคัญของเรื่องนี้ เนื่องจากเธอมีพล็อตเรื่องมากกว่าตัวละครจริงๆ ตัวร้ายก็ใช้ไม่ได้อย่างแรงเช่นกัน แรงจูงใจของเขาทำให้เขาเห็นอกเห็นใจ แต่เขากลับกลายเป็นคนจำได้เพียงคนเดียวและกลายเป็นสิ่งที่ลืมไม่ลงโดยสิ้นเชิง

ข้อบกพร่องของเรื่องราวนี้น่าผิดหวังเมื่อพิจารณาถึงศักยภาพในช่วงแรกๆ ของความลึกลับที่เย้ายวนใจ แต่ถึงกระนั้นก็ยังไม่เพียงพอที่จะเบี่ยงเบนความสนใจจาก Ghostwire: การต่อสู้ ฉาก และการสร้างโลกที่ยอดเยี่ยมของโตเกียว เมื่อเคเคโอบกับร่างกายของเขา อากิโตะได้เข้าถึงพลังเหนือธรรมชาติที่รู้จักกันในชื่อการทอแบบไม่มีตัวตน ทำให้เขามีความสามารถในการปลดปล่อยโพรเจกไทล์จากปลายนิ้วของเขา Ghostwire: โตเกียวเลิกใช้อาวุธปืนจริง แต่อากิโตะกลับบิดมือตลอดเวลาและเล่นยิมนาสติกนิ้วที่จำเป็นในการเสกพลังแห่งภูตผี คุณเริ่มเกมด้วยการเข้าถึง Wind Weaving ซึ่งทำให้คุณสามารถขับวิญญาณผู้บุกรุกของโตเกียวด้วยลมกระโชกนีออน แต่เมื่อจบบทที่สอง คุณจะเพิ่มทั้ง Fire and Water Weaving ให้กับละครของคุณ อดีตปล่อยขีปนาวุธทำลายล้างที่สร้างความเสียหายอย่างหนัก ในขณะที่ระเบิดในแนวนอนและการแพร่กระจายที่กว้างทำให้เป็นปืนลูกซองที่คล้ายคลึงกัน การสะบัดนิ้วแต่ละครั้งจะปล่อยขีปนาวุธที่พุ่งทะยานเหล่านี้ซึ่งชนกับความดุร้ายที่เห็นได้ชัด ส่งอนุภาคที่มีชีวิตชีวากระจัดกระจายไปในท้องฟ้ายามค่ำคืน

เราไม่ได้พูดถึงความจริงที่ว่า สล็อต เคอร์บี้ในระดับแนวความคิดนั้นน่ากลัวมากพอสมควร ใช่ หมากฝรั่งสีชมพูที่เรียบเนียนน่ารักน่าเอ็นดู ไม่มีใครเถียงเรื่องนั้น เขายิ้มอย่างไม่หยุดหย่อนขณะโบกแขนเล็กๆ และเดินเตาะแตะด้วยเท้าที่ไม่สมส่วน และเขาก็มักจะพูดว่า “ฮ่าๆ” อย่างร่าเริง แต่เคอร์บี้ก็เป็นสิ่งที่น่ารังเกียจเช่นกัน การทดลองแบบแฟรงเกนสไตน์ที่สร้างขึ้นในห้องทดลองที่ดำเนินการโดยนักวิทยาศาสตร์บ้าชื่อ HAL เขาสูดหายใจสิ่งมีชีวิตอื่นๆ อย่างสนุกสนาน กลืนพวกมัน และดูดซับพลังของพวกมัน ฉันจะเรียกเขาว่าธานอส แต่เขายังไม่มีกายวิภาคที่เหมาะสมที่จะสวมถุงมือที่ทำลายล้างโลก… ยัง น่าเศร้าที่ฉันต้องรายงานว่าเราปล่อยให้เคอร์บี้มีตัวตนมากเกินไป (และคนอื่นๆ) และเขาก็มาถึงจุดสุดยอดของเขาในเคอร์บี้และดินแดนที่ถูกลืม สุดยอดของ 30 ปีของการสำรวจมาสคอตที่อ่อนนุ่ม Kirby and the Forgotten Land คือรายการที่มีความสร้างสรรค์และดีที่สุดในประวัติศาสตร์แฟรนไชส์ การย้ายไปยัง 3D ทำให้กลไกอันเป็นเอกลักษณ์ของ Kirby มีชีวิตชีวาในแบบที่ไม่เคยทำมาก่อน สิ่งนี้ให้ความรู้สึกเหมือนเป็นการเริ่มต้นใหม่สำหรับเคอร์บี้ เพราะมันรักษาชุดอุปกรณ์ที่คุ้นเคยทั้งหมดไว้ในขณะที่นำเสนอในการผจญภัยที่เหนียวแน่นและรอบรู้ที่มีจินตนาการอย่างสนุกสนานตลอดทั้งเรื่อง

Kirby and the Forgotten Land ดำเนินตามรูปแบบการแสดงบนเวทีแบบดั้งเดิมที่มีพื้นที่และห้องต่างๆ มากมายในแต่ละพื้นที่ แน่นอนว่ามันไม่ได้ “เปิดกว้าง” อย่างที่รถพ่วงได้ทำให้ดูเหมือน มันใกล้เคียงกับ Super Mario 3D World มากกว่า Super Mario Odyssey มาก ถึงกระนั้น ด่านต่างๆ ก็มีความลับมากกว่าที่ตอนแรกจะคาดคิด กระตุ้นให้คุณสำรวจไปรอบๆ เพื่อค้นหาห้อง เส้นทาง และพื้นที่ที่ซ่อนอยู่ซึ่งมีวัตถุประสงค์ในตัวเองซึ่งมีรางวัลของตัวเองในตอนท้าย แม้ว่า Forgotten Land ส่วนใหญ่จะยึดติดกับ ธีมโลกที่พยายามและเป็นความจริงที่เราคาดหวังจากเกมแพลตฟอร์มของ Nintendo ไม่ว่าจะเป็นหญ้า ทะเล น้ำแข็ง ไฟ ทะเลทราย ฯลฯ – อารยธรรมที่เหลืออยู่ใน “ดินแดนที่ถูกลืม” ทำให้สถานที่เหล่านี้มีความรู้สึกลึกลับที่ทำให้ พวกเขามีเอกลักษณ์ ตั้งแต่ห้างสรรพสินค้าร้างและสวนสนุกไปจนถึงบ้านผีสิงและสถานีรถไฟใต้ดินที่หนาวเย็น ด่าน 30+ แห่งใน Forgotten Land บอกเล่าเรื่องราวของพวกเขาเอง ไม่เหมือนกับเกม Kirby ล่าสุดบางเกมที่ให้ความรู้สึกสดใหม่และเต็มไปด้วยแนวคิดใหม่ๆ

เสน่ห์ของนวนิยายที่สม่ำเสมอนี้ได้รับการสนับสนุนอย่างมากจากการใช้กลไกของ Kirby’s Copy และโหมด Mouthful ใหม่ล่าสุด ใช่ อย่างหลังมีส่วนทำให้เคอร์บี้เป็นสัตว์ประหลาดของแฟรงเกนสไตน์ในเวอร์ชั่นที่น่ารักและน่ากอด แต่โหมดปากเปล่าไม่ใช่กลไกที่งี่เง่า มันเป็นกลไกการเล่นเกมที่น่ายินดีและน่าสนใจ แถมยังตลกอีกด้วย เคอร์บี้ทำได้แค่ดูดซับพลังของสิ่งมีชีวิต (เขาไม่ใช่สัตว์ประหลาด) ดังนั้นเมื่อเขาพยายามสูดดมวัตถุที่ไม่มีชีวิต เขาก็แค่เหยียดร่างกายไปรอบๆ พวกมันอ้างว่าเหมือนลูกชายวัย 1 ขวบของฉันอ้างสิ่งของทุกอย่างในบ้าน . การดูเขากลืนตัวละครอื่น ๆ และใช้คุณลักษณะของพวกเขาเป็นเรื่องที่ต้องเผชิญอยู่แล้ว แต่ตอนนี้เราต้องยอมรับความโกลาหลที่ Kirby สูดรถยนต์เข้าไป บังคับรถไฟเหาะ และปฏิวัติอากาศพลศาสตร์ของร่มร่อน

ความสามารถเต็มปากแต่ละอย่างมีกลไกเฉพาะของตัวเอง และมักใช้เพื่อบรรลุวัตถุประสงค์โบนัสและช่วยเหลือ Waddle Dees ที่ซ่อนอยู่ ความสามารถในการเล่นเกมในรูปแบบที่สร้างสรรค์: Coaster Mouth เห็นว่า Kirby ทำผลงานได้ดีที่สุดใน Ratchet rail-grind, Arch Mouth แนะนำลำดับการบินและ Ring Mouth สามารถกระแทกศัตรูด้วยลมกระโชกแรงหรือใช้เพื่อบังคับเรือ ความสามารถเต็มปากที่ฉันชอบสองอย่างคือ Water Balloon Mouth และ Light-bulb Mouth ปากบอลลูนน้ำเปลี่ยนเคอร์บี้ให้กลายเป็นหยดยักษ์ที่พ่นน้ำ ล้างสิ่งกีดขวางที่ลุกเป็นไฟและกากตะกอนในขณะที่ทิ้งขยะให้กลายเป็นสิ่งกีดขวางขนาดมหึมาที่ไม่สามารถกำจัดได้ด้วยความสามารถในการคัดลอกแบบปกติ ในขณะเดียวกัน Light-Bulb Mouth ที่ใช้เบาบางช่วยในสภาพแวดล้อมที่มืดสนิท เช่น บ้านผีสิงดังกล่าวที่สัตว์ประหลาดกระดาษแข็งโผล่ออกมาจากผนังและผีไล่ตามหลอดไฟ Kirby ที่ส่องสว่าง

แม้ว่าโหมด Mouthful เป็นคุณสมบัติที่โดดเด่นอย่างแน่นอนซึ่งสร้างสถานการณ์ที่น่าสนใจและสดใหม่ ฉันรู้สึกประทับใจยิ่งขึ้นกับวิธีการใช้ความสามารถในการคัดลอกของเคอร์บี้ การเปลี่ยนแปลงเหล่านี้ดูดีอยู่เสมอ แต่ไม่ค่อยรู้สึกว่ามีความหมายจากมุมมองเชิงกลยุทธ์หรือการออกแบบระดับ ความสามารถมักผสมผสานเข้าด้วยกัน ซึ่งทำให้ตัวเลือกการเปลี่ยนแปลงของคุณรู้สึกว่าไม่สำคัญ Kirby Planet Robobot วางรากฐานในการทำให้ความสามารถในการคัดลอกมีความสำคัญมากขึ้น แต่ Forgotten Land ก็นำแนวคิดนี้ไปใช้ มีปริศนาเฉพาะอีกมากมายที่ต้องใช้ความสามารถพิเศษมากกว่าที่เคยเป็นมา เช่น สวิตช์ที่ต้องตีอย่างรวดเร็วด้วยคัตเตอร์โดยทำการเคลื่อนไหวแบบคอมโบ ก้อนน้ำแข็งที่ต้องใช้ไฟในการหลอม ลังไฟที่ต้องการพลังความเย็น ของน้ำแข็ง เป้าหมายลอยน้ำสำหรับอาวุธระยะไกล และตะปูสำหรับค้อน เป็นต้น แม้แต่ลำดับขั้นของแพลตฟอร์มบางส่วนก็ได้รับการออกแบบโดยคำนึงถึงความสามารถเฉพาะ ซึ่งรวมถึงช่องว่างขนาดใหญ่ที่สามารถข้ามได้ด้วยความสามารถหรือพื้นผิวของพายุทอร์นาโดเท่านั้น